- τίταξ
- Α(κατά τον Ησύχ.) «ἔντιμος ἤ δυνάστης, οἱ δὲ βασιλεύς».[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. συνδέεται πιθ. με το θ. τής λ. Τιτᾶνες* και έχει σχηματιστεί με επίθημα -αξ (πρβλ. άναξ)].
Dictionary of Greek. 2013.
Dictionary of Greek. 2013.
Титаны — (Τιτανες, Titanus) в греческой мифологии дети Урана (Неба) и Геи (Земли). У Гомера упоминаются два Т. Иапет и Крон, восставшие на Зевса и потерпевшие за то суровое наказание: отсюда возникло представление о титанах, как о виновниках существующей… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Τιτάν — (Αστρον.). Ένας από τους 9 δορυφόρους του Κρόνου και ο λαμπρότερος. Είναι ορατός με τηλεσκόπιο μικρής έντασης ως αστέρας 8,3 μεγέθους. Ανακαλύφθηκε το 1655 από τον Χούιγκενς. Σε σειρά απόστασης από τον κεντρικό πλανήτη έρχεται έκτος και απέχει… … Dictionary of Greek